Bu bölümde öncelikle Türkiye için sağlık istatistikleri sunulacak ve inmeli hastaların rehabilitasyonunda kullanılan geleneksel rehabilitasyon tedavileri anlatılacaktır. Daha sonra, Türkiye’de hastaları tedavi eden mevcut nörorehabilitasyon robotik merkezlerini sunacağız ve bu merkezlerde kullanılan üst/alt ekstremite robotları hakkında bilgi vereceğiz. Bu robotların avantajlarını ve eksikliklerini ve nörorehabilitasyondaki teknolojik gelişmeleri tartışacağız. Ardından, henüz klinikte kullanılmayan ancak Türkiye’deki hastaları tedavi etmek için üniversitelerde geliştirilmeye devam eden prototip üst/alt-ekstremite robotlarını anlatacağız. Daha sonra, etkili rehabilitasyon robotlarının önündeki engelleri tartışacak ve Türkiye’de rehabilitasyon robotlarına ilişkin politikalar ile yasal ve etik konulara genel bir bakış sunacağız. Son olarak, COVID-19 salgını sırasında rehabilitasyonun nasıl değiştiğini veya hala değişmekte olduğunu, rehabilitasyon robotlarına olan ihtiyacın artıp artmayacağını ve nörorehabilitasyonun geleceği ve rehabilitasyon robotlarını kullanmak için daha fazla neler yapılabileceği hakkındaki görüşlerimizi değerlendireceğiz.

Ciddi oyunlar, hastaları motive etmek ve fiziksel fonksiyonları iyileştirmek için ilgi çekici bir yol sunarak fizyoterapi için umut verici araçlar olarak ortaya çıkmıştır. Yaygın bir fizyolojik tepki olan stres, fizyoterapide hasta performansını düşürebilir ve iyileşmeyi engelleyebilir. Bununla birlikte, fizyoterapi amaçlı ciddi oyunlar sırasında çocuklar için stres tanıma konusunda sınırlı araştırma bulunmaktadır. Bu çalışma, çocukların yüz görüntülerinden stres tespiti için derin ve makine öğrenimi tabanlı bir yöntem önermektedir. Çalışmanın katkıları arasında, özel durumları olan çocuklar da dahil olmak üzere 25 çocuğun videolarından oluşan yeni bir veri kümesinin kullanılması ve veri artırımı için yetişkinlerin yüz görüntülerinin kullanılmasının araştırılması yer almaktadır. Önerilen yöntem, yüzdeki duyguları tanımak için modifiye edilmiş bir derin ağ mimarisi olan VGG-Face’i kullanmakta ve stres tanıma için üç makine öğrenimi modelinden yararlanmaktadır. Bu çalışma, ciddi oyunlarla fizyoterapi sırasında çocukların yüz görüntülerindeki stresi tanımaya yönelik ilk girişimi temsil etmektedir. Bulgular, hasta sonuçlarını optimize etme ve evde terapi sırasında hastaların izlenmesine katkıda bulunma potansiyeline sahiptir.

This study presents a new dataset AKTIVES for evaluating the methods for stress detection and game reaction using physiological signals. We collected data from 25 children with obstetric brachial plexus injury, dyslexia, and intellectual disabilities, and typically developed children during game therapy. A wristband was used to record physiological data (blood volume pulse (BVP), electrodermal activity (EDA), and skin temperature (ST)). Furthermore, the facial expressions of children were recorded. Three experts watched the children’s videos, and physiological data is labeled “Stress/No Stress” and “Reaction/No Reaction”, according to the videos. The technical validation supported high-quality signals and showed consistency between the experts. Becure CatchAPet and Becure LeapBall serious games were used in this study. First, the child tries to touch the rabbit on the screen in the playground with his hand in the virtual environment in the Becure CatchAPet game. The child earns points for each contact with the rabbit and loses points for each missed rabbit. The child uses his/her wrist flexion/extension movement during the game. The wrist angles are determined by the physical therapists so that each child can virtually touch a rabbit with the correct range of motion. In the Becure LeapBall game, the child tries to drop the ball on the screen into buckets of the same color. The child tries to hold and release the ball with grasping movements. The child directs the ball in the virtual environment, and if the child throws it into the correct bucket, he/she earns scores. The fail score increases when the child throws in the wrong basket. Various measures are recorded at the end of each game on the Becure E-Therapy web portal.

Exergames gibi teknoloji ve oyun tabanlı rehabilitasyon sistemleri, katılımcıların farkında olmadan rehabilitasyon yapmalarını sağlayan eğlenceli ve zorlu görevler sunarak, göreve özgü üst ekstremite egzersizleri ile hem motor hem de bilişsel işlevlerin gelişimine katkıda bulunabilir. Leap motion controller (LMC) ucuz, sensör gerektirmeyen, taşınabilir, güvenli ve inspiratuar ortam gibi avantajları ile el egzersizleri için kullanılabilir. LMC tabanlı exergame terapisi (LMCBET), özellikle pediatrik rehabilitasyonda el ince motor fonksiyonunu değerlendirmek için yaygın olarak kullanılmaktadır. LMCBET bildiğimiz kadarıyla daha önceki çalışmalarda belirli bir hastalık grubu için uygulanmış olsa da, sağlıklı yaşlı yetişkinlerde sanal gerçeklik ve bilişsel fonksiyona odaklanan bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın öncü bir çalışma olması amaçlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, SE ve LMCBET’in yaşlı yetişkinlerde el fonksiyonu, bilişsel fonksiyon ve yaşam kalitesi üzerindeki etkinliğini değerlendirmektir.

Bu çalışmanın amacı, ekibimiz tarafından geliştirilen Leap Motion Controller (LMC) tabanlı Fizyosoft HandROM Sistemini yeni bir klinik ortamda parmak, bilek ve önkol hareket açıklığını (ROM) değerlendirmek üzere doğrulamaktır. Çalışmaya otuz beş sağlıklı birey katılmıştır (hepsi sağ elini kullanan, 20-30 yaşlarında). LMC tabanlı Fizyosoft HandROM Sistemi, ekibimiz tarafından geliştirilen lisanslı bir ROM ölçümü yazılımıdır. Pronasyon/supinasyon, el bileği fleksiyonu/ekstansiyonu, ulnar/radial deviasyon ve tüm parmakların metakarpopha- langeal (MCP) fleksiyonu/ekstansiyonu hem Fizyosoft HandROM Sistemi hem de evrensel bir gonyometre ile ölçülmüştür. Bu çalışmanın sonuçları, LMC tabanlı Fizyosoft HandROM Sisteminin başparmak, el bileği ve önkolun aktif hareketindeki değişiklikleri hassas bir şekilde izleyebildiğini göstermiştir. Hasta takibinde önkol, el bileği ve başparmağın ROM’larını değerlendirmek için uygun bir alternatiftir.

Bu çalışmanın amacı, zihinsel engelli ve disleksili çocuklarda vücut duruşu ve postüral kontrolü, teknoloji tabanlı değerlendirmeler kullanarak normal gelişim gösteren çocuklarla karşılaştırmalı olarak incelemektir.

Bu çalışmanın amacı, sağlıklı bir popülasyonda hangi tedavinin en yüksek omuz kas aktivasyonunu sağladığını görmek için Proprioseptif Nöromüsküler Kolaylaştırma (PNF) egzersizlerinin ve Sanal Gerçeklik Terapisinin (VR) etkilerini karşılaştırmaktır.VR egzersizi, bir X-box (BeCure yazılım sistemi) aracılığıyla D2 PNF modelini yakından taklit eden U-Ball oyunu oynanarak gerçekleştirilmiştir.

Bu çalışmanın amacı MS hastalığının erken evresinde denge bozukluğunu araştırmak, demografik ve klinik ilişkilerini incelemek ve erken dönemde uygun tedaviyi yönlendirmektir. Denge değerlendirmesi “Becure Denge Sistemi” ile yapılmıştır.